स्रोत : http://koshishnepal.blogspot.com/2009/06/i-was-arrested-as-i-wanted-mr-rakesh.html
BY Manoj PanditDate:20-06-2009
ToMr. Mana Mohan SinghPrime MinisterIndiaC/O
His excellency Mr Rakesh SoodAmbassador to Nepal Kathmandu
Subject: Concern on Indo-Nepal Border
Respected Sir,
We are the Youths, working hard to make our nation modern and prosperous feel proud to be Nepal but we are deeply hurt by the fact of our territories being encroached by our neighbor country India with whom we believe have cultural and historic relationship. So we put our concern on Indo-Nepal Border problem and want your deeply concern on this serious problem.We want to inform the fact that more than 600 square kilometer territories of Nepal in Indo-Nepal Border has been encroached by Indian side. Examples from Pashupatinagar in the east to Susta in the mid and Kalapani in the west-north has put a very big question mark in the so called good relationship of India and Nepal We believe if this problem will not be solved timely and honestly it will create extreme misunderstanding between Nepal and India which will disturb the peace process in SAARC region.We suggest you to concern in these matters to solve the Indo-Nepal Border dispute.
1. Indo-Nepal Border of one thousand eight hundred kilometer is in Open-Border Structure which itself is very unmanaged, unregulated and insecure. Due to it, robbery and violence has been distributed along border especially from Indian region. So the open border system need to be closed and ‘Regulated Border System’ with the international terms should be applied.
2. More than 54 places of the border areas reveals the fact of encroachment happened from Indian side which has created the dispute over 600 sq. km. territories and India has put its force on most of them. Susta and Kalapani are the most controversial in news for a long time. In Kalapani, Indian military force (Indo-Tibetian Border Security Force) camp has been established in the territories of Nepal,disrespecting Sovereign of ours has created negative impact within us in a perspective toward India which itself is harmful for India’s Sovereignty in future.
3. Physical abuse by the security forces to the citizens of Nepal in borders has created difficulties in the livelihood of people. Even, the events of brutal women’s rape by Indian Security Forces, purposely ignoring the human respects in the border area has created anger in us. Disrespecting human rights and violating it with the power from Indian side to us is against of International Human Right Law. We want you to take the required attention in the inhumane activities by India’s Security personal in border and give strict orders to stop all these activities.
4. The Demarcation of Indo-Nepal border has not been finalized yet. As on news and version from India’s diplomat 98% of the final mapping has been done and only 2% is left to have consent on mapping. But the fact is that encroachment is still going on in more than 54 places and we don’t believe the maps which have been produced by Indo-Nepal Border Commission will have fair and non-controversial statement. So we propose to re-evaluate what has been done and then Re-demarcate the border between Nepal and India with all the historic documents.
5. The Border of Modern Nepal has been finalized in the period of 1860 after 1947 so we suggest you to review the fact of history. Indian Government need to acknowledge the 1860 map of Nepal which India is refusing now to acknowledge. The existence of Junge Pillar (border pillar in British era in 1860) has been disrespected by India while demarcating the Indo-Nepal Border.
6. Nepal is not going to keep silence for a long time in this border issue with India. We will raise our voice in international forum like in SAARC, UN and International Court of Justice. Before that we want to solve this problem together having fair and respected talks with fact- files and historical documents. If we will not be respected from India in this aspect then this issue will go international.We will request British Government to support us in demarcating our border with India. Our Border was initially demarcated with British Coloney India so United Kingdom has the clear idea of what is the border line up of Nepal. All the documents still exist with British Government so we will request British envoy for the Indo-Nepal Border problem.
7. Finally we also like to inform you that, the territories Nepal lost to East-India Company now exist in your country, legally those territories belongs to Nepal. So on the border dispute problem, the revision of Sugauli Treaty also comes in focus which indeed resemblance the historic event of Hong Kong by China from British, Goa by India from Portugal.So these are the basic concern from our side and we would like you to take serious concern on this information. On part, lots of occasion India has disrespected the values of diplomatic relation with Nepal. We are presenting this letter with honest perspective, we don’t have any negative attitude toward India but we can’t tolerate India disrespecting our national pride and sovereignty. Let’s have a clear and fair border then only our relationship will be better otherwise growing dissatisfaction in us concerning relation to India will force us to revise relation in all the aspects.
I was put in the sorhakhutte police station for 25 hours without reason,I questioned myself WHERE IS MY COUNTRY?
जाग युवा जाग, देशले खोजिरहेछ उसको सन्तान
Wednesday, June 24, 2009
Monday, June 8, 2009
३० बिघा जमिन भारतीय पक्षबाट अतिक्रमण : नापी विभाग
जेठ २५ गते, फेरि पनि दाङको सीमा अतिक्रमण भएको केहि दिन नबित्दै अर्को समाचार सुन्न पाइयो. बाराको दक्षिण झिटकोहिया लगायत सीमावर्ती क्षेत्रको करिब ३० बिघा जमिन भारतीय पक्षबाट अतिक्रमण भएको नापी विभागले जनाएको छ । नापी विभाग काठमाडौंबाट बाराको सीमा क्षेत्रको अध्ययन गर्न गएको टोलीले समेत नेपाली जग्गा अतिक्रमित भएको ठहर गरेको छ ।
यो समाचारको स्रोत : http://www.ekantipur.com/kolnepalinews.php?&nid=198085
केहि दिन अघि मात्र भारतिय राजदूतले सीमा क्षेत्रमा कुनै किसिमको बिबाद नभएको भनेर प्रतिक्रिया दिए. उनले यो पनि भनेकी, आधिकारिक रुपमा दाङको बिषयमा नेपाल सरकारबाट कुनै पनि जानकारी आफुले नपाएको बताए. यसै क्रममा हाल परराष्ट् मन्त्रि सुजाता कोइरालाले पनि कुनै पिलरहरु नसारिएको र समस्या गम्भिर नभएको बताए.
तर जे-जस्तो भए पनि सीमा बिबादले अहिले झन ठुलो रुप लिन थालिसकेको छ, र नेपाल सरकार यस बिषयमा मौन छ. केहि दिन अघि सम्म बिभिन्न पार्टि लगाएत बिधार्थी सन्गठनगहरुले पनि दुताबास र प्रधानमन्त्रीलाइ ज्ञापनपत्र बुझायो, तर राज्दूतले त्यसरी दिएको प्रतिक्रियाले केहि नभएको भनेर भनेपछि कुरा सक्यो. होइन यो देशको शासक अब पक्कै भारतिय राजदूत् हुन् कि क्या हो?
यो समाचारको स्रोत : http://www.ekantipur.com/kolnepalinews.php?&nid=198085
केहि दिन अघि मात्र भारतिय राजदूतले सीमा क्षेत्रमा कुनै किसिमको बिबाद नभएको भनेर प्रतिक्रिया दिए. उनले यो पनि भनेकी, आधिकारिक रुपमा दाङको बिषयमा नेपाल सरकारबाट कुनै पनि जानकारी आफुले नपाएको बताए. यसै क्रममा हाल परराष्ट् मन्त्रि सुजाता कोइरालाले पनि कुनै पिलरहरु नसारिएको र समस्या गम्भिर नभएको बताए.
तर जे-जस्तो भए पनि सीमा बिबादले अहिले झन ठुलो रुप लिन थालिसकेको छ, र नेपाल सरकार यस बिषयमा मौन छ. केहि दिन अघि सम्म बिभिन्न पार्टि लगाएत बिधार्थी सन्गठनगहरुले पनि दुताबास र प्रधानमन्त्रीलाइ ज्ञापनपत्र बुझायो, तर राज्दूतले त्यसरी दिएको प्रतिक्रियाले केहि नभएको भनेर भनेपछि कुरा सक्यो. होइन यो देशको शासक अब पक्कै भारतिय राजदूत् हुन् कि क्या हो?
Monday, June 1, 2009
१८०० नेपाली दाङ जिल्लाको बिभिन्न सीमा नजिकका गाउबाट लखेटिएका छन्
१ जुन् २००९
http://www.ekantipur.com/kolnews.php?&nid=197091
फेरि पनि सीमा क्षेत्रमा भारतीय पक्षबाट त्यहि काम दोहरिरहेको छ, आज फेरि १८०० नेपाली दाङ जिल्लाको बिभिन्न सीमा नजिकका गाउबाट लखेटिएका छन्. भनिएको छ कि भारतीय सीमा सुरक्षा बलले उनीहरु माथि दुरब्यहार गरी गाँउ छाड्न बाध्य तुलाएका छन्. पिल्लरहरु पनि सारिने क्रम् जारी छ. अब यस्तो अवस्थामा हामी नेपालीहरु नै चुपचाप् बस्ने हो भने, अरुले गर्ने त कुरा नै आउदैन. एकैछिन् गहिरिएर सोच्ने हो भने, यो त हाम्रो राष्टियता माथि बारम्बार् हुने प्राहार हो. यसरी नै हाम्रो राष्टियता माथि आँच आइरहने हो भने भोलिका दिनमा अझै गम्भिर खालका र सार्वभौमिक्ता माथि नै कडा प्रहार हुन सक्ने स्तिथि आउने खतरा झन्झन् बडिहुन जान्छ्.
अब मौकाको फाइदा त उठाउने नै भए, न त माकुने प्र.म भए देखि मन्त्रीमण्डल विस्तार हुन सकेको छ, अब सरकार कमजोर या कमजोर सरकार भएको बेलामा नै मौकाको फैदा उठाउने भए मित्र राष्ट्ले. राज्नितिक दल मध्य कसले पनि यस बिषयमा आवाज उठाउने त कुरै भएन. अब हेड्क्वाट्रले गरेको काममा त चुपलागेर बस्नै पर्यो, आखिर सत्ताको ठेगदार सँग जोरी खोज्ने काम त यहाका राज्नितिक दलहरुको लागि त आफै पासो लगाउने काम भैहाल्यो. २२ दलको चाला पनि ठिक देखिएन, को मन्त्रि हुने भन्ने कुरामा अड्किएका छन्. अब यस्तो गम्भिर बिषयलाइ बेवास्ता गर्ने हो भने यस्ता घट्नाक्रम निरन्तर दोहोरिर्हनेछ.
बेक्कारको बन्द र हद्ताल गर्नु भन्दा यस बिषयलाइ लिएर केहि न भए पनि साथी-भाइ बीच बसेर यो कुरा गरी नबुझेकालाइ बुझाउ, हामीले अरु त केहि गर्न सक्छौ एक नागरिकको हिसाबले,तर पनि यहा के हुन्छ भन्दा जब छरिएर रहेका स्वरहरु एक हुन्छ तब भने केहि हुन्छ. केहि नभए पनि अब आउने नँया पिडीहरुले यो बिषयलाइ राम्रो सँग बुझे पनि धेरै हुने छ. मलाइ यहि सन्दर्भमा एउटा गीत याद आउछ्...
हाम्रा रगतले कोरिएका सीमारेखा, मेटेर मेटिन्न
हाम्रा किल्लामा गाडिएका धावाहरु भाचेर भाचिन्न
हामी नेपाली ... जन्मै देखि स्वतन्त्र छौ.......
सायद् कसैको दास भएर अरुको झण्डा मुनि हामी कहिलै बसेनौ, त्यसैले हामीलाइ स्वत्न्त्रताको मुल्य कतै थाहा नभएको त होइन ?
तर पनि राष्टियता भने प्रत्येक नागरिकमा हुनु जरुरी छ. यो कुरालाइ बेलैमा बुझ्न जरुरी छ. जसरी लोड्सेडिङ्को कारणले हामीले बत्तीको महत्व बुझयौ, त्यसरी नै नेपाली भएर देशको लागी तपाइ हामी मिलेर यति गर्ने कि ?
हामी आफ्नो स्वाधिन्तालाइ मुटु भन्दा प्यारो ठान्छौ,
हामी आफ्नो देशको माटो प्राण भन्दा प्यारो ठान्छौ,
कसैले हामीलाइ हात दिएमा पहाड भएर आधी सहन्छौ
देशको सीमा छेक्न परेमा ढाल भएर बाच्न चाहान्छौ.
यो गीत त्यतिकै त लेखिएन होला ? आउनुहोस् हामी पनि केहि गरौ.
http://www.ekantipur.com/kolnews.php?&nid=197091
फेरि पनि सीमा क्षेत्रमा भारतीय पक्षबाट त्यहि काम दोहरिरहेको छ, आज फेरि १८०० नेपाली दाङ जिल्लाको बिभिन्न सीमा नजिकका गाउबाट लखेटिएका छन्. भनिएको छ कि भारतीय सीमा सुरक्षा बलले उनीहरु माथि दुरब्यहार गरी गाँउ छाड्न बाध्य तुलाएका छन्. पिल्लरहरु पनि सारिने क्रम् जारी छ. अब यस्तो अवस्थामा हामी नेपालीहरु नै चुपचाप् बस्ने हो भने, अरुले गर्ने त कुरा नै आउदैन. एकैछिन् गहिरिएर सोच्ने हो भने, यो त हाम्रो राष्टियता माथि बारम्बार् हुने प्राहार हो. यसरी नै हाम्रो राष्टियता माथि आँच आइरहने हो भने भोलिका दिनमा अझै गम्भिर खालका र सार्वभौमिक्ता माथि नै कडा प्रहार हुन सक्ने स्तिथि आउने खतरा झन्झन् बडिहुन जान्छ्.
अब मौकाको फाइदा त उठाउने नै भए, न त माकुने प्र.म भए देखि मन्त्रीमण्डल विस्तार हुन सकेको छ, अब सरकार कमजोर या कमजोर सरकार भएको बेलामा नै मौकाको फैदा उठाउने भए मित्र राष्ट्ले. राज्नितिक दल मध्य कसले पनि यस बिषयमा आवाज उठाउने त कुरै भएन. अब हेड्क्वाट्रले गरेको काममा त चुपलागेर बस्नै पर्यो, आखिर सत्ताको ठेगदार सँग जोरी खोज्ने काम त यहाका राज्नितिक दलहरुको लागि त आफै पासो लगाउने काम भैहाल्यो. २२ दलको चाला पनि ठिक देखिएन, को मन्त्रि हुने भन्ने कुरामा अड्किएका छन्. अब यस्तो गम्भिर बिषयलाइ बेवास्ता गर्ने हो भने यस्ता घट्नाक्रम निरन्तर दोहोरिर्हनेछ.
बेक्कारको बन्द र हद्ताल गर्नु भन्दा यस बिषयलाइ लिएर केहि न भए पनि साथी-भाइ बीच बसेर यो कुरा गरी नबुझेकालाइ बुझाउ, हामीले अरु त केहि गर्न सक्छौ एक नागरिकको हिसाबले,तर पनि यहा के हुन्छ भन्दा जब छरिएर रहेका स्वरहरु एक हुन्छ तब भने केहि हुन्छ. केहि नभए पनि अब आउने नँया पिडीहरुले यो बिषयलाइ राम्रो सँग बुझे पनि धेरै हुने छ. मलाइ यहि सन्दर्भमा एउटा गीत याद आउछ्...
हाम्रा रगतले कोरिएका सीमारेखा, मेटेर मेटिन्न
हाम्रा किल्लामा गाडिएका धावाहरु भाचेर भाचिन्न
हामी नेपाली ... जन्मै देखि स्वतन्त्र छौ.......
सायद् कसैको दास भएर अरुको झण्डा मुनि हामी कहिलै बसेनौ, त्यसैले हामीलाइ स्वत्न्त्रताको मुल्य कतै थाहा नभएको त होइन ?
तर पनि राष्टियता भने प्रत्येक नागरिकमा हुनु जरुरी छ. यो कुरालाइ बेलैमा बुझ्न जरुरी छ. जसरी लोड्सेडिङ्को कारणले हामीले बत्तीको महत्व बुझयौ, त्यसरी नै नेपाली भएर देशको लागी तपाइ हामी मिलेर यति गर्ने कि ?
हामी आफ्नो स्वाधिन्तालाइ मुटु भन्दा प्यारो ठान्छौ,
हामी आफ्नो देशको माटो प्राण भन्दा प्यारो ठान्छौ,
कसैले हामीलाइ हात दिएमा पहाड भएर आधी सहन्छौ
देशको सीमा छेक्न परेमा ढाल भएर बाच्न चाहान्छौ.
यो गीत त्यतिकै त लेखिएन होला ? आउनुहोस् हामी पनि केहि गरौ.
नेपालमण्डल बन्द
सोमबार जेष्ठ १८ गते २०६६.
आज नेवा: संगठनहरु द्वारा नेपालमण्डल बन्द आवहान गरियो. सरकारले ल्याएको काठमाडौ बिकास विधयकको खारेजीको माग राखेर र उपत्यका लगाएत अन्य केहि जिल्लाहरुलाइ स्वायत्त राज्य घोषणा गरियोस भनेर. आज बन्दका क्रममा सवारी साधनहरु पनि तोड्फोड भए. कालीमाटिमा पनि करिब २० वटा जति गाडीमा क्षति पुराइयो. समाचारबाट पनि पत्रकारको मो.सा मा आगजनी भएको खबर थाहा पाए.सन्घियताको बिषयलाइ लिएर भैरहने आन्दोलनहरुको यो एउटा थप उदारहण हो.
आज म सगरमाथा टिभीबाट सभासद् दिलिप महर्जनको अन्तर्वर्ता हेर्दै थिए, र उहाले के कुरा उठाउनु भयो भने, काठमाण्डौमा बाहिरबाट मानिसहरु धेरै मात्रामा भित्रिएर नेवार जाति अल्पसख्यकमा पर्यो भन्ने छ र यसै क्रममा उहाले के भन्नु भयो भने अब यसलाइ नियत्रण गरिनुपर्छ. मेरो प्रश्न यो छ, के अब काठमाडौमा मानिसहरुको बसाई सरकारले सारिदिएको हो त ? बस्ति बढेको कारणले यहा पानीको अभाव बढयो रे, खेती गर्ने जमिनको अभाव हुदै गयो रे. अब के यहाको जामिन बाहिरबाट आएकाहरुले लुटेर त लिएका होइन्न् होला, जग्गा बेच्नेहरुले त स्वयेक्ष्याले त बेचेका होलान्. अब आएर सभासद् जस्तो मान्छेले अब काठमाण्डौमा बाहिरबाट मान्छेहरु भित्रिने क्रम रोकिनु पर्छ् भन्ने कुराले नेवार बाहेकका अरु काठमाण्डौ बासीमा कस्तो असर पर्ला त ? तर पनि आफ्नो भाषा र सँस्क्रितिको लागि माग रखन सबै जातजातिको आधिकार हो.
म यसै प्रसंगमा आज ए.बि.सि टिभीबाट प्रत्क्षय प्रसारण भएको कार्यक्रम हेर्दा थिए, र कुरा उठ्यो काठमाडौ बिकास विधयकको खारेजीको माग राखेर, त्यहा सहभागी मद्य पद्मरत्न तुलाधर पनि हुनुहुन्थियो, र कुरा यो थियो कि अब बहिरी रिन्ग्ररोड बनाउन दिनहुन् भन्ने. अब सरकारले बिकास गरेन् पनि भन्ने. जब यस्ता बिकासका कार्यक्रम अघि ल्याइन्छ्, अनि त्यो पनि बिरोधको बिषय बनाइन्छ्.उहाहरुको तर्क के छ भने बाहिरी रिन्गरोडको कारणले काठमाडौमा अझ् बस्ति बड्न जाने र त्यसबाट नेवार् जातिको कला र सन्स्क्रितिमा खतरा आउने भन्ने किसिमको थियो. यसै कारणले गर्दा यो हुनुहुदैन भन्ने थियो. अब यस किसिमको कुरा जाएज छ वा छैन भन्ने बिषय चिन्तन योग्य छ.
यी त भए स्वायत्ताका कुराहरु, तर यसका असर भने त्यहि बन्द र ह्ड्ताल. हिजो पनि शिक्षकहरुले विधालय बन्द गरेर प्रदर्शन गरे, स्कुले केटाकेटीलाइ छुट्टि दुई दिन. शिक्षा निति एकातिर छदैछ. भएकै पठनपाठ्न त राम्रो सँग हुन सकेको छैन्. अब १९ र २० गतेका कार्यक्रम त आउदैछ. के अब यहि हो हाम्रो ताल ? हामी नेपाली सबै उद्पिडित् छौ, अब उदपादन त छैन यो देशमा. भएको उद्पादन त सबै विदेशलाई बुझाउदै ठिक्क छ. दक्ष जनशक्ति अमेरिका र युरोपलाइ अनि श्रमशक्ति सबै खाडीमा. अब तपाइ हामी मिलेर सोचौ र तपाइ यो राजनिति भन्दा एक खुड्किलो माथि उठेर देशको लागी सोच्नुहोस्, हाम्रो देश रहे पो यहा भित्रको कला, सन्स्क्रिति, भेष अनि भाषा रहन्छ. जब आर्थिक रुपले सम्पन्न हुन्छ् देश तब जन्मनछ् नया नेपाल. भोको पेटले कहिले राष्ट्रियताको बारेमा सोच्न सक्छ् र ? यो कुराको फाइदा अरुले नलियोस्, हाम्रो देश सधै स्वत्त्न्त्र भएर बाचिरहोस्.
आज नेवा: संगठनहरु द्वारा नेपालमण्डल बन्द आवहान गरियो. सरकारले ल्याएको काठमाडौ बिकास विधयकको खारेजीको माग राखेर र उपत्यका लगाएत अन्य केहि जिल्लाहरुलाइ स्वायत्त राज्य घोषणा गरियोस भनेर. आज बन्दका क्रममा सवारी साधनहरु पनि तोड्फोड भए. कालीमाटिमा पनि करिब २० वटा जति गाडीमा क्षति पुराइयो. समाचारबाट पनि पत्रकारको मो.सा मा आगजनी भएको खबर थाहा पाए.सन्घियताको बिषयलाइ लिएर भैरहने आन्दोलनहरुको यो एउटा थप उदारहण हो.
आज म सगरमाथा टिभीबाट सभासद् दिलिप महर्जनको अन्तर्वर्ता हेर्दै थिए, र उहाले के कुरा उठाउनु भयो भने, काठमाण्डौमा बाहिरबाट मानिसहरु धेरै मात्रामा भित्रिएर नेवार जाति अल्पसख्यकमा पर्यो भन्ने छ र यसै क्रममा उहाले के भन्नु भयो भने अब यसलाइ नियत्रण गरिनुपर्छ. मेरो प्रश्न यो छ, के अब काठमाडौमा मानिसहरुको बसाई सरकारले सारिदिएको हो त ? बस्ति बढेको कारणले यहा पानीको अभाव बढयो रे, खेती गर्ने जमिनको अभाव हुदै गयो रे. अब के यहाको जामिन बाहिरबाट आएकाहरुले लुटेर त लिएका होइन्न् होला, जग्गा बेच्नेहरुले त स्वयेक्ष्याले त बेचेका होलान्. अब आएर सभासद् जस्तो मान्छेले अब काठमाण्डौमा बाहिरबाट मान्छेहरु भित्रिने क्रम रोकिनु पर्छ् भन्ने कुराले नेवार बाहेकका अरु काठमाण्डौ बासीमा कस्तो असर पर्ला त ? तर पनि आफ्नो भाषा र सँस्क्रितिको लागि माग रखन सबै जातजातिको आधिकार हो.
म यसै प्रसंगमा आज ए.बि.सि टिभीबाट प्रत्क्षय प्रसारण भएको कार्यक्रम हेर्दा थिए, र कुरा उठ्यो काठमाडौ बिकास विधयकको खारेजीको माग राखेर, त्यहा सहभागी मद्य पद्मरत्न तुलाधर पनि हुनुहुन्थियो, र कुरा यो थियो कि अब बहिरी रिन्ग्ररोड बनाउन दिनहुन् भन्ने. अब सरकारले बिकास गरेन् पनि भन्ने. जब यस्ता बिकासका कार्यक्रम अघि ल्याइन्छ्, अनि त्यो पनि बिरोधको बिषय बनाइन्छ्.उहाहरुको तर्क के छ भने बाहिरी रिन्गरोडको कारणले काठमाडौमा अझ् बस्ति बड्न जाने र त्यसबाट नेवार् जातिको कला र सन्स्क्रितिमा खतरा आउने भन्ने किसिमको थियो. यसै कारणले गर्दा यो हुनुहुदैन भन्ने थियो. अब यस किसिमको कुरा जाएज छ वा छैन भन्ने बिषय चिन्तन योग्य छ.
यी त भए स्वायत्ताका कुराहरु, तर यसका असर भने त्यहि बन्द र ह्ड्ताल. हिजो पनि शिक्षकहरुले विधालय बन्द गरेर प्रदर्शन गरे, स्कुले केटाकेटीलाइ छुट्टि दुई दिन. शिक्षा निति एकातिर छदैछ. भएकै पठनपाठ्न त राम्रो सँग हुन सकेको छैन्. अब १९ र २० गतेका कार्यक्रम त आउदैछ. के अब यहि हो हाम्रो ताल ? हामी नेपाली सबै उद्पिडित् छौ, अब उदपादन त छैन यो देशमा. भएको उद्पादन त सबै विदेशलाई बुझाउदै ठिक्क छ. दक्ष जनशक्ति अमेरिका र युरोपलाइ अनि श्रमशक्ति सबै खाडीमा. अब तपाइ हामी मिलेर सोचौ र तपाइ यो राजनिति भन्दा एक खुड्किलो माथि उठेर देशको लागी सोच्नुहोस्, हाम्रो देश रहे पो यहा भित्रको कला, सन्स्क्रिति, भेष अनि भाषा रहन्छ. जब आर्थिक रुपले सम्पन्न हुन्छ् देश तब जन्मनछ् नया नेपाल. भोको पेटले कहिले राष्ट्रियताको बारेमा सोच्न सक्छ् र ? यो कुराको फाइदा अरुले नलियोस्, हाम्रो देश सधै स्वत्त्न्त्र भएर बाचिरहोस्.
Sunday, May 31, 2009
नेपाल र भारत १९५० सन्धि
हाम्रो देश नेपाल र भारत बीच सन् १९५० भएको सन्धिको बारेमा प्रत्येक नेपालीले बुझन जरुरी छ. यो सन्धिले के कस्तो परिणाम ल्यायो भन्ने बिषयमा भएको अडियो सस्करण "कोशिस नेपाल" अभियानबाट सुन्न सक्छौ. मैले यो अभियानबाट धेरै कुरा थाहा पाए. तपाईहरु पनि यस बिषयमा जान्न चाहानु हुन्छ् भनेमा क्लिक् गर्नुहोस्.
परिचय
सर्वप्रथम त म आफ़्नो परिचय एक साधारण नेपाली युवाको रूपमा दिन चाहन्छु. मेरो परिचय यति मै सिमित राखौ होला. यस ब्ल्ग मार्फ़त म मेरो बिचार प्रवाह गर्न चाहन्छु, जसरी एक लोकतन्त्रिक पद्दतिमा नागरिकले राखन पाउनु पर्द्छ. मेरो बिचारहरु मेरो आफ़्नो हुनेछ, कसैले मेरो बिचार भन्दा फरक मत कुनै कठिनाइ बिना राखन सकने छ. हाम्रो देश नेपाल अहिले जटिल परिस्थितिबाट गुज्रिरहेको छ. शासकीय परिवर्तन भएता पनि जनताले नँया नेपालको अनुभव गर्न भने पाएक छैन्न. तर पनि समय सँगै सबै निरन्तर चलिरहन्छ. तर पनि नागरिकको कर्तब्यको हिसाबले देशको घट्नाक्रम भने बुझ्न जरुरी हुन्छ. यसै प्रसँगमा राम्रा र नराम्रा पक्ष दुबैका बारेमा बिशलेषण गर्नका लागि यो मेरो प्रयास हुनेछ.
Subscribe to:
Posts (Atom)